ცილოვანი

პროტეინები (ასევე ცნობილი როგორც პოლიპეპტიდები) არის ორგანული ნაერთები, რომლებიც ამინომჟავებისგან შედგება და წრფივ ჯაჭვშია განლაგებული. პოლიმერული ჯაჭვის ამინომჟავები ერთმანეთს უერთდება პეპტიდური ბმებით კარბოქსილისა და ამინომჟავების მომიჯნავე ნარჩენების ამინო ჯგუფებს შორის. ცილაში ამინომჟავების თანმიმდევრობა განისაზღვრება გენის თანმიმდევრობით, რომელიც კოდირებულია გენეტიკურ კოდში. ზოგადად, გენეტიკური კოდი განსაზღვრავს 20 სტანდარტულ ამინომჟავას, თუმცა გარკვეულ ორგანიზმებში გენეტიკური კოდი შეიძლება შეიცავდეს სელენოციტეინს - და გარკვეულ არქეებში - პიროლიზინს. სინთეზიდან ცოტა ხნის შემდეგ ან თუნდაც დროს, ცილის ნარჩენები ხშირად ქიმიურად მოდიფიცირდება ტრანსტრანსლაციის შემდგომი მოდიფიკაციით, რაც ცვლის ფიზიკურ და ქიმიურ თვისებებს, დასაკეცი, სტაბილურობას, აქტიურობას და ბოლოს, ცილების ფუნქციონირებას. ცილებს ასევე შეუძლიათ ერთად იმუშაონ კონკრეტული ფუნქციის მისაღწევად და ისინი ხშირად ასოცირდებიან სტაბილური კომპლექსების წარმოქმნით.