ანტიდიაბეტური პრეპარატი

დიაბეტის საწინააღმდეგო საშუალებები მკურნალობენ შაქრიანი დიაბეტით სისხლში გლუკოზის დონის შემცირებით. ინსულინის, ექსენატიდისა და პრამლინტიდის გამონაკლისის გარდა, ყველა მიიღება პერორალურად და მათ ასევე უწოდებენ პერორალურ ჰიპოგლიკემიურ საშუალებებს ან პერორალურ ანტიჰიპერგლიკემიურ საშუალებებს. არსებობს დიაბეტის საწინააღმდეგო წამლების სხვადასხვა კლასი და მათი შერჩევა დამოკიდებულია დიაბეტის ხასიათზე, ასაკზე და ადამიანის მდგომარეობაზე, აგრეთვე სხვა ფაქტორებზე.
შაქრიანი დიაბეტის ტიპი 1 არის დაავადება, რომელიც გამოწვეულია ინსულინის ნაკლებობით. ინსულინი უნდა იქნას გამოყენებული I ტიპის დროს, რომლის ინექცია ან ინჰალაციაც უნდა მოხდეს.
შაქრიანი დიაბეტის ტიპი 2 არის უჯრედების მიერ ინსულინის წინააღმდეგობის დაავადება. მკურნალობა მოიცავს აგენტებს, რომლებიც ზრდის პანკრეასის მიერ გამოყოფილი ინსულინის რაოდენობას, აგენტებს, რომლებიც ზრდის სამიზნე ორგანოების მგრძნობელობას ინსულინის მიმართ და საშუალებებს, რომლებიც ამცირებენ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან გლუკოზის შეწოვის სიჩქარეს.
წამლების რამდენიმე ჯგუფი, ძირითადად პირით მიღებული, ეფექტურია II ტიპის, ხშირად კომბინირებულად. II ტიპის თერაპიული კომბინაცია შეიძლება შეიცავდეს ინსულინს, სულაც არ არის იმის გამო, რომ პერორალური საშუალებები მთლიანად ჩავარდა, მაგრამ სასურველი შედეგების კომბინაციის ძიებაში II ტიპის ტიპის ინექციური ინსულინის დიდი უპირატესობა არის ის, რომ კარგად განათლებულ პაციენტს შეუძლია შეცვალოს დოზა, ან თუნდაც მიიღოს დამატებითი დოზები, როდესაც პაციენტში იზომება გლუკოზის დონე, როგორც წესი, უბრალო მრიცხველის საშუალებით, შაქრის გაზომული რაოდენობით სისხლში.